Strona główna » Blog » Jak przetrwać w domu podczas epidemii?

Wytrącenie z normalnego funkcjonowania może dla niektórych osób okazać się szokującą zmianą. Żeby nie dać się przytłoczyć przygnębiającym emocjom lub panice trzeba próbować przechodzić z trybu emocjonalnego w tryb zadaniowy. To nie znaczy, że mamy tłumić czy ignorować emocje, ale raczej nie skupiać się tylko na nich. Za każdym razem, kiedy przychodzą intensywne emocje – trzeba się nimi zająć. Warto je zauważyć, nazwać, określić skąd się wzięły – o jakiej ważnej dla mnie potrzebie świadczą – a następnie pytać się siebie: co w tej sytuacji jest do zrobienia? Co mogę jeszcze robić? Co wciąż mogę robić mimo izolacji? Z czego wciąż mogę się cieszyć, mimo że muszę poddać się licznym ograniczeniom? Poniżej znajduje się kilka wskazówek, które mogą pomóc wejść w tryb zadaniowy i pobudzić naszą aktywność, przeciwdziałając marazmowi i rezygnacji.
1. Zrób elastyczny plan dnia. Zaplanuj na co chcesz dziś poświęcić czas. Nie pozwalaj by zazwyczaj czas upływał ci na byle czym i byle jak oraz by rządziła twoim dniem i twoimi myślami jakaś przypadkowość. Każda ukończona czynność czy praca, nawet najbardziej błaha – przynosi nam uczucie satysfakcji.
2. Nie rezygnuj ze swoich rytuałów. Jeśli zazwyczaj robisz rano makijaż i poprawia ci to nastrój – zachowaj ten nawyk. Ćwiczysz rano? Nie rezygnuj z tego. Dobre nawyki, które służyły nam do tej pory można zazwyczaj dostosować do aktualnej sytuacji i dalej cieszyć się nimi.
3. Nie śpij za długo i za dużo. Choć przespanie czasu epidemii wydaje się kuszącą propozycją to na dłuższą metę nie służy naszemu poczuciu satysfakcji i wprowadza nas w stan apatii. Organizm jest przyzwyczajony do jakieś dawki snu. Nadmiar snu może zwiększać uczucie senności w ciągu dnia, a także po jakimś czasie wywołać trudności ze snem w ciągu nocy.
4. Nie spędzaj większości dnia na oglądaniu seriali czy w Internecie. Twoje prawdziwe życie rozgrywa się poza monitorem. Zadbaj o to, by czas izolacji i pozostawania w domu nie skończył się dla ciebie uzależnieniem od sieci, chaosem w głowie, czy poczuciem straconego czasu.
5. Uruchom własną kreatywność. Zacznij zajmować się rzeczami, na które wcześniej nie było czasu. Dokop się do swoich pasji i marzeń, zakurzonych książek, gier planszowych, niewypróbowanych przepisów kulinarnych, robótek ręcznych, drobnych prac domowych odłożonych na później, starego aparatu fotograficznego…. Wymyśl nowy i ciekawy sposób spędzania czasu ze sobą samym, z dziećmi czy z innymi domownikami.
6. Każdego dnia przeczytaj lub posłuchaj dobrej książki lub muzyki. Karm swoje myśli słowami, które dają nadzieję, nie daj się zalać pesymizmem, podsycanym paniką z mediów.
7. Każdego dnia pytaj się siebie – jak mogę okazać troskę i zainteresowanie innym ludziom, moim domownikom, rodzinie, znajomym? Znajdź sposób na to, żeby być z nimi w kontakcie. Może potrzebują dobrego słowa lub czekają na to, by ktoś ich po prostu wysłuchał?
8. Jeśli to tylko możliwe – każdego dnia wyjdź na balkon, taras czy na dwór, z zachowaniem wszystkich środków ostrożności i nałożonych ograniczeń