Strona główna » Blog » Neurastenia – nerwica naszych czasów

Jej głównym przejawem jest poczucie zmęczenia – fizycznego lub psychicznego. Chodzi o taki rodzaj zmęczenia, które nie mija po przespanej nocy lub po urlopie. Pacjenci neurasteniczni czują się zmęczeni nawet po wykonaniu niezbyt złożonego zadania umysłowego. Męczą ich zwyczajne rozmowy, codzienne obowiązki, pobyt w domu oraz w pracy, drażni hałas, gwałtowne dźwięki. Nadwrażliwości na bodźce może towarzyszyć łatwe irytowanie się, wybuchy złości i/lub płaczu, rozdrażnienie, a także ogólne wysokie napięcie. Niewielki wysiłek fizyczny taki  jak wejście po schodach czy zrobienie zakupów sprawia, że czują się słabi i zmęczeni. To, czego doświadczają można określić zdaniem: „wszystko mnie drażni i męczy.” Do tego dochodzą zawroty głowy, napięciowe bóle głowy. Mogą boleć też mięśnie, a cały organizm wydaje się być słaby i obolały. Nic dziwnego, ze w efekcie mogą pojawić się trudności z koncentracją i pamięcią. Niektórzy mają trudności ze snem – nie mogą zasnąć lub budzą się przedwcześnie albo ich sen jest przerywany i nie daje regeneracji. Neurastenicy nie mogę się odprężyć, choć bardzo by chcieli. Żeby można było zdiagnozować neurastenię – taki stan musi utrzymywać się przez co najmniej trzy miesiące. Zabawa, urlop czy czas wolny wcale nie sprawiają że taki człowiek czuje się lepiej. Objawy nie mijają. Wskazuje to na stałe pobudzenie organizmu i na wciąż „działające” przyczyny tego stanu rzeczy. Neurastenia może utrzymywać się bardzo długo lub prowadzić do rozwoju innych zaburzeń – najczęściej depresji lub zaburzeń lękowych.

Nie ma jednoznacznych przyczyn wywołujących nerwice. Ogólnie za przyczynę podaje się stres oraz niehigieniczny tryb życia. Czasami objawy neurasteniczne mogą pojawić się w efekcie chorób zakaźnych lub działania substancji toksycznych. Jednak prawdopodobnie najważniejszą  przyczyną jest przedłużający się stres. Tempo życia jakie prowadzimy wraz z nieustającym dopływem bodźców, wielozadaniowością a także brakiem więzi oraz niewystarczającym dbaniem o siebie może prowadzić do powstania nerwicy neurastenicznej.

Leczenie polega głównie na  psychoterapii. Lekarz może włączyć leki np. przeciwdepresyjne lub inne, w zależności od stopnia nasilenia objawów.

Neurastenia jest okazją do tego, żeby bardziej zadbać o siebie – swoje ciało, emocje i potrzeby ale także – o pielęgnowanie bliskich więzi z innymi a także życia duchowego.